Sossusvlei’in kumullarından uzaklaşıp yüzünüzü okyanusa
çevirdiğinizde takip edeceğiniz karayolu sizi Walvis Körfezine götürür. Bu
seyahat süresince birbirinden enteresan doğa manzaraları görmek mümkündür. Bazen
bir seraba şahit olursunuz, bazen de kendinizi başka bir gezegende
hissedersiniz. Dünyanın en eski çöllerinden olan Namib Çölü birbirinden
sürprizli panoramalarıyla nefesinizi keserken, bunca kuraklığa rağmen dirençli
bir flora ile de sizi şaşırtmaya adaydır.
Yazı konusu bitkinin Latincede adı Welwitschia Mirabilis. Yaprakları
dallanmış budaklanmış, uçları kurumuş ve bitap düşmüş bu bitki çorak
toprakların ortasında perişan bir haldeymiş gibi dursa da aslında halinden
gayet memnun. Çünkü bu garip şekilli bitki dünyada başka hiçbir coğrafyada
yetişmiyor. Tam ortasında odunsu bir yapı var, buradan tohumları ve yaprakları
büyüyor. Yapısı itibariyle uçları kuruyup saçaklansa bile kökten uzamaya devam
ediyor, 2 metreye kadar uzun yapraklar görebilirsiniz. Susuzluğa dayanıklı,
suyu tutuyor.Yalnız suyu da değil. Çöl üzerinde zaman zaman oluşan puslu
havadaki nemi de. Dolayısıyla hiç yağmur yağmayan bölgelerde de yaşamaya devam
ediyor.
Namibya’ya yolunuz düştüğünde haydi gidip şu bitkiyi göreyim
demeniz kafi değil, yetiştiği sınırlı sayıda yer doğal park ilan edilip
korumaya alındığından ücret de ödemeniz gerek, yani bu bir izne bağlı. Zira
bitkinin ölüsünü-dirisini kopartmak, yanınıza almak, hele hele ülkeden
çıkartmak kanunlarla yasaklanmış.
Hayranlıkla gözlemlediğim ve fotoğrafladığım bu Welwitschia kaç
yaşında dersiniz? Çok yormayayım sizi: 2000 yıl kadar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder